Θεϊκής χαράς! Ω, σταυρωμένη ελπίδα, κάμε το θαύμα που ποτέ δεν είδα. Ό,τι νεκρό του μυστικού μου κόσμου, παρακαλώ σε, ανάστησέ το εντός μου!

Κι έπρεπε Εκείνος να γίνει ένας από μας, να πληγωθεί μέχρι θανάτου, να ταφεί μέσα στα αρώματα της σμύρνας και της αλόης, με την κρυφή ελπίδα να γίνει το θαύμα της Ανάστασης. Να ταφείς κι εσύ κι εγώ στα αρώματα μιας άνοιξης της καρδιάς, εκείνης της αγάπης, που λιγοστή ή περίσσεια, κάνει τον θάνατο να σβήνει, αυτόν τον θάνατο του μίσους, της κακίας, της εκδίκησης, της άρνησης να δεις εσύ εμένα κι εγώ εσένα ως αδέρφι, πλασμένο από τον Θεό για να σ’ αγαπώ και να μ’ αγαπάς. Πόσα χρόνια χάνουμε στο εγώ μας...

Η ελευθερία είναι δικιά μας πάλι. Τη στερήσαμε από Εκείνον, μα μας την επέστρεψε. Ότι ο θάνατος δεν μπορεί να νικήσει την Αγάπη.

Mέσα μου φέγγουνε άσβηστα και τα γλαυκά σου μάτια. Άθερος κάμπος και πλατύς ποιος σαν εμένα ευρέθη; Mηδέ τα στάχυα μόσπειρεν ανθρώπινο ένα χέρι· με τη σιγή τα θέρισες και με την καλοσύνη. Kι αν κάποτε τα μάτια σου με βλέπουνε, σα μάτια που απάνω αλησμονήθηκαν σε σιωπηλό ποτάμι, κι ως ακλουθάν τα ρέματα, το κλάμα αργά ανεβαίνει - τα μάτια φεύγουν από με κι ακολουθάν το ρέμα- σκυμμένα δεν αναρωτούν για με τη γη, που πέφτει η σκιά μου ως ανοιξιάτικου συννέφου απάνωθέ σου, και το χαμόγελο ως βουβή πλατιά αστραπή του Mάη· ως την καρδιά σου απ' το θαμπό τον ίσκιο του θανάτου σου αλάφρωσα, και το αίμα σου στη φλέβα ρέει σα λάδι, γαληνομέτωπη, κοιτάν τα μάτια σου ωσά μάτια π' αλησμονήθηκαν ψηλά στο ημερινό φεγγάρι! (Άγγελος Σικελιανός, «Τύμβος»)

«"Eίδωλα είμαστε και ίσκιοι." Tο λόγο που αχνίζει την πράξη, για νύχτες, για μέρες, ψηλά στα βουνά, όπου απάτητοι δρόμοι, στον βαθιόν ελαιώνα που οι άγραφοι νόμοι πάντα αστράφταν μπροστά μου, τον έφερα. H τρίσβαθη γνώμη τώρα αντρίζει βαθιά τα ήπατά μου». (Άγγελος Σικελιανός, «Βαθύς λόγος»)

«Γιατί βαθιά μου δόξασα και πίστεψα τη γη και στη φυγή δεν άπλωσα τα μυστικά φτερά μου, μα ολάκερον ερίζωσα το νου μου στη σιγή, νά που και πάλι αναπηδά στη δίψα μου η πηγή, πηγή ζωής, χορευτική πηγή, πηγή χαρά μου...» ( Άγγελος Σικελιανός, «Γιατί βαθιά μου δόξασα»)

Ζει τη χαρά μόνο όποιος βλέπει στο Πρόσωπο Εκείνου το αντιφέγγισμα του Αιώνιου, νίκη κατά του κάθε θανάτου, αλλά και την ελπίδα της Δικαιοσύνης, σαν αστραπή που φωτίζει, ότι η Αγάπη δίδεται σε όλους, χωρίς εξαίρεση.

Ἄν ὀνοματίζεται μὲ ἀποστροφή, ΒΙΑ, ἕνα χαστούκι συνέσεως, τότε, πῶς θὰ ὀνοματίσετε ὅλα ὅσα βιαίως στὸ κεφάλι σας ἀναπόφευκτα θὰ πέσουν, καθ 'ὅτι, ἡ Ἄτη, ἡ Ὕβρις, ἡ Νέμεσις καὶ ἠ Τίσις, ἀκολουθοῦν τὴν πορεία τους, Νομοτελειακῶς !

Τα έθνη του κόσμου ανταγωνίζονται μεταξύ τους για να δουν ποιος μπορεί να μαρκάρει τα βοοειδή του με τον ασφαλέστερο και πιο εθελοντικό και βολικό τρόπο. Εν τω μεταξύ, τα βοοειδή τσακώνονται στο διαδίκτυο για το ποιος κτηνοτρόφος έχει την καλύτερη και πιο ηθική σήμανση βοοειδών."Έτσι πάει." Υποθέτω ότι είναι θέμα γούστου, πραγματικά. Εξάλλου, το να αποφασίσεις ποιος θα σε μαρκάρει είναι ακόμα μια επιλογή, τεχνικά. Περίπου.