"ΒΡΕ ΤΟΝ ΤΥΧΕΡΌ... ΤΟΝ ΖΗΛΕΎΩ...."
Μερικές φορές φίλοι μου, παρατηρώντας τις ζωές των άλλων αρχίζουμε να τους ζηλεύουμε και καταλήγουμε να τους φθονούμε.
Η ευτυχία των άλλων δεν πρέπει να μας κάνει να δυστυχούμε. Αντί να βλέπουμε τους άλλους ως "εχθρούς", ας τους δούμε ως... "παραδείγματα προς μίμηση"! Τι ζηλεύουμε στους άλλους; Πώς το κατόρθωσαν; Κι αν όντως το ποθούμε τόσο πολύ, ας το τολμήσουμε. Όμως το να ζηλεύουμε την ζωή των άλλων και από την άλλη να ΜΗΝ κάνουμε τίποτα για να βελτιώσουμε την δίκη μας ζωή, δείχνει τον εγωισμό, την τεμπελιά και έπαρσή μας.
Θεωρούμε ότι αξίζουμε όσο και οι "πετυχημένοι" γνωστοί μας, αλλά δεν είμαστε πρόθυμοι να κάνουμε τις επιλογές και τις "θυσίες" που κάνανε εκείνοι. "Μιζεριάζουμε" και βγάζουμε κακία προς τους άλλους, αν και τίποτα κακό δεν μας προξένησαν. Τους εχθρευόμαστε, διότι απλά πέτυχαν σε κάτι που εμείς αποτύχαμε ή δεν τολμήσαμε καν να προσπαθήσουμε.
ΔΕΝ φταίνε οι άλλοι φίλοι μου, για τους κακούς λογισμούς μας! Φταίει η καρδιά μας που είναι γεμάτη εμπάθεια και εγωισμό. Έχουμε δώσει μια υπεραξία στον εαυτό μας, με αποτέλεσμα να απαξιώνουμε την επιτυχία των άλλων. Γι’ αυτό και τους αποκαλούμε... "τυχερούς" ή λέμε ότι τα βρήκαν όλα εύκολα στη ζωή τους κ.τ.λ.
Δεν θέλουμε να αποδεχτούμε ότι κάποιοι ίσως είναι καλύτεροι από εμάς, ότι είναι πιο έξυπνοι, πιο εργατικοί, πιο συνετοί, πιο αποτελεσματικοί... Ακόμα κι αν έρθει η επιτυχία από "τύχη" σε κάποιον, εάν δεν είναι άξιός της, γρήγορα θα την χάσει!
Το θέμα όμως είναι εμείς τι κάνουμε για την ζωή μας, για τους στόχους μας και τα όνειρα μας! Μην συγκρίνουμε την ζωή μας με τις ζωές των άλλων για να απογοητευόμαστε αλλά για να προβληματιζόμαστε και να γινόμαστε καλύτεροι. Ακόμη καλύτερα να μην την συγκρίνουμε καθόλου...
Δεν είναι το ζητούμενο να νικήσουμε τους άλλους, αλλά να νικήσουμε τον κακό, τεμπέλη και εγωιστή "εαυτούλη" μας που όλα τα θέλει εύκολα και γρήγορα. Χρειάζεται κόπος και χρόνος, επιμονή και υπομονή, θέληση και σύνεση, αποφασιστικότητα και σταθερότητα!
Κι αν αυτό ισχύει για τους κοσμικούς στόχους μας, ένα περισσότερο ισχύει και για την πνευματική μας προκοπή...
Μην σπαταλάμε λοιπόν την ζωή μας φίλοι μου, ζηλεύοντας και αναθεματίζοντας τις ζωές των άλλων. Η λύση δεν βρίσκεται στην κακία και την εμπάθεια. Ειρήνη θα βρούμε, όχι πολεμώντας τους άλλους, αλλά όταν τα βρούμε με τον εαυτό μας και αποδεχτούμε ποιοι είμαστε και ποιες είναι οι δυνατότητές μας...
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να απαλλαγούμε όλοι μας, μέσω της προσευχής, από το άσχημο αυτό συναίσθημα της ζήλιας, που μόνο κακό μας προξενεί!
(Ανώνυμος εκπαιδευτικός)